kruuan Article


วันภาษาไทยแห่งชาติ
วันภาษาไทยแห่งชาติ 2555 'รู้คุณค่า..ภาษาไทย' วันภาษาไทยแห่งชาติ 2555 วันที่ 29 กรกฎาคมของทุกปี ประเทศไทยได้กำหนดให้เป็น 'วันภาษาไทยแห่งชาติ' ธงชาติ และ ภาษา คือสิ่งที่บ่งบอกความเป็นไทย วันภาษาไทยแห่งชาติ วันที่ 29 กรกฎาคมของทุกปี คือ วันที่รำลึกถึงพระมหากรุณาธิคุณของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดช ในด้านภาษาไทย และเพื่อกระตุ้น ให้ชาวไทยทั้งชาติได้ตระหนักถึงความสำคัญและคุณค่าของภาษาไทย และร่วมใจกันใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องเพื่ออนุรักษ์ภาษาไทยให้เป็นเอกลักษณ์อยู่คู่ชาติไทยต่อไป ความเป็นมาของวันภาษาไทยแห่งชาติ สืบเนื่องจากเมื่อ 29 กรกฎาคม พ.ศ. 2505 พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช เสด็จพระราชดำเนินไปทรงเป็นประธานและทรงอภิปรายเรื่อง “ ปัญหาการใช้คำไทย ” ร่วมกับผู้ทรงคุณวุฒิในการประชุมทางวิชาการของชุมนุมภาษาไทย คณะพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงมีพระราชดำรัสตอนหนึ่งความว่าณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ซึ่งทรงแสดงพระปรีชาสามารถและความสนพระราชหฤทัยห่วงใยในภาษาไทย จนเป็นที่ประทับใจผู้ร่วมประชุมครั้งนั้นเป็นอย่างยิ่ง พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงมีพระราชดำรัสตอนหนึ่งความว่า... วันภาษาไทยแห่งชาติ “...เรามีโชคดีที่มีภาษาของตนเองแต่โบราณกาล จึงสมควรอย่างยิ่งที่จะรักษาไว้ ควรจะใช้คำเก่าๆ ที่เรามีอยู่แล้ว ไม่ควรจะมาตั้งศัพท์ใหม่ให้ยุ่งยาก…” ปัญหาเฉพาะในด้านรักษาภาษาก็มีหลายประการ อย่างหนึ่งต้องรักษาให้บริสุทธิ์ในทางออกเสียง คือให้ออกเสียงให้ถูกต้องชัดเจน อีกอย่างหนึ่งต้องรักษาให้บริสุทธิ์ในวิธีใช้ หมายความว่าวิธีใช้คำมาประกอบประโยค นับเป็นปัญหาที่สำคัญ ปัญหาที่สามคือความร่ำรวยในคำของภาษาไทย ซึ่งพวกเรานึกว่าไม่ร่ำรวยพอ จึงต้องมีการบัญญัติศัพท์ใหม่มาใช้ … สำหรับคำใหม่ที่ตั้งขึ้นมีความจำเป็นในทางวิชาการไม่น้อย แต่บางคำที่ง่ายๆ ก็ควรจะมี รัฐบาลจึงได้ประกาศให้วันดังกล่าวเป็นวันสำคัญ ตั้งแต่ 13 กรกฎาคม พ.ศ. 2542 เป็นต้นมา วัตถุประสงค์ของวันภาษาไทยแห่งชาติ มีดังนี้ 1. เพื่อเฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดช ผู้ทรงเป็นนักปราชญ์ และนักภาษาไทย รวมทั้งเพื่อน้อมรำลึกในพระมหากรุณาธิคุณของพระองค์ที่ได้ทรงแสดงความห่วงใย และพระราชทานแนวคิดต่างๆ เกี่ยวกับการใช้ภาษาไทย 2. เพื่อร่วมเฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เนื่องในมหามงคลสมัยเฉลิมพระชนมพรรษา 6 รอบ ในวันที่ 5 ธันวาคม 2542 3. เพื่อกระตุ้นและปลุกจิตสำนึกของคนไทยทั้งชาติให้ตระหนักถึงความสำคัญและคุณค่าของภาษาไทย ตลอดจนร่วมมือร่วมใจกันทำนุบำรุงส่งเสริม และอนุรักษ์ภาษาไทย ซึ่งเป็นเอกลักษณ์และเป็นสมบัติวัฒนธรรมอันล้ำค่าของชาติให้คงอยู่คู่ชาติไทยตลอดไป 4. เพื่อเพิ่มพูนประสิทธิภาพในการใช้ภาษาไทย ทั้งในวงวิชาการและวิชาชีพ รวมทั้งเพื่อยกมาตรฐานการเรียนการสอนภาษาไทยในสถานศึกษาทุกระดับให้สัมฤทธิผลยิ่งขึ้น 5. เพื่อเปิดโอกาสให้หน่วยงานต่างๆ ทั้งภาครัฐบาลและเอกชนทั่วประเทศมีส่วนร่วมในการจัดกิจกรรมที่หลากหลาย เพื่อเผยแพร่ความรู้ภาษาไทยในรูปแบบต่างๆ ไปสู่สาธารณชนทั้งในฐานะที่เป็นภาษาประจำชาติ และในฐานะที่เป็นภาษาเพื่อการสื่อสารของทุกคนในชาติ ซึ่งพระราชดำรัสของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวในครั้งนั้น มีใจความว่า.... “...ในปัจจุบันนี้ปรากฏว่า ได้มีการใช้คำออกจะฟุ่มเฟือย และไม่ตรงกับความหมายอันแท้จริงอยู่เนืองๆ ทั้งออกเสียงก็ไม่ถูกต้องตามอักขรวิธี ถ้าปล่อยให้เป็นไปดังนี้ ภาษาของเราก็มีแต่จะทรุดโทรม ชาติไทยเรามีภาษาของเราใช้เองเป็นสิ่งอันประเสริฐอยู่แล้ว เป็นมรดกอันมีค่าตกทอดมาถึงเราทุกคนจึงมีหน้าที่จะต้องรักษาไว้ พระราชนิพนธ์เรื่อง ติโต นายอินทร์ผู้ปิดทองหลังพระ และพระมหาชนก ฉะนั้นจึงขอให้บรรดานิสิตและบัณฑิต ตลอดจนครูบาอาจารย์ได้ช่วยกันรักษาและส่งเสริมภาษาไทย ซึ่งเป็นอุปกรณ์และหลักประกันเพื่อความเจริญวัฒนาของประเทศชาติ...” นอกจากนี้ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ยังมีพระปรีชาญาณและพระอัจฉริยะภาพในการใช้ภาษาไทย ทรงรอบรู้ปราดเปรื่องถึงรากศัพท์ของคำไทย คือ ภาษาบาลีและสันสกฤต ทรงพระอุตสาหะวิริยะแปลและเรียบเรียงวรรณกรรมภาษาต่างประเทศเป็นภาษาไทยที่ สมบูรณ์ด้วยลักษณะวรรณศิลป์ มีเนื้อหาสาระที่มีคุณค่า เป็นคติในการเสียสละเพื่อส่วนรวม และเป็นแบบอย่างแก่ประชาชนในการใช้ภาษาไทย ดังจะเห็นได้จากพระราชนิพนธ์แปลเรื่องนายอินทร์ผู้ปิดทองหลังพระ ติโต พระราชนิพนธ์แปลบทความเรื่องสั้นๆ หลายบท และพระราชนิพนธ์เรื่อง พระมหาชนก เป็นต้น คุณค่าภาษาไทย เป็นคนไทยต้องรักภาษาไทย รักษาไว้ให้อยู่ได้เนานานหนอ อย่าทำร้ายลายลักษณ์ที่ถักทอ ที่แม่พ่ออนุรักษ์ตระหนักคุณ ภาษาไทยนั้นเป็นภาษาชาติ อย่าประมาทใช้ผิดให้เคืองขุ่น ครูท่านสอนสั่งไว้เลยนะคุณ ความว้าวุ่นแห่งภาษาจะมากมี ถ้าเมื่อใดไร้ภาษาที่มีอยู่ คงอดสูอายเขาไปทุกที่ และอาจสิ้นชาติไทยไปด้วยซี เพราะวิถีชีวีที่เปลี่ยนไป ภาษาไทยเป็นภาษาที่มีค่า มากยิ่งกว่านพรัตน์เป็นไหน ไหน มวลหมู่แก้วถึงมีค่ากว่าสิ่งใด คงมีได้แค่เพียงค่าราคาเงิน แต่คุณค่าของภาษามีสูงส่ง ช่วยดำรงความเป็นชาติไม่ขัดเขิน เพราะภาษาแสดงลักษณ์จำหลักเกิน กว่าค่าเงินตรา...แต่สง่าอยู่ที่ใจ เป็นคนไทยต้องรักภาษาไทย รักษาให้อยู่นานนานจะได้ไหม อย่าทำลายภาพลักษณ์ความเป็นไทย โดยที่ไม่รู้ค่าภาษาเอย ฯ แต่งโดย : อรุโณทัย ประพันธ์ ภาษาไทยสวยงาม ภาษาไทยงดงามด้วยน้ำเสียง ถ้อยเรียบเรียงหวานหูไม่รู้หาย สื่อความคิดสื่อความรู้สื่อแทนกาย สื่อความหมายด้วยภาษาน่าชื่นชม เกิดเป็นไทยภาษาไทยเขียนให้คล่อง กฎเกณฑ์ต้องรู้ใช้ให้เหมาะสม จะพูดจาน่าฟังทั้งนิยม เจ้าคารมเขาจะหมิ่นจนสิ้นอาย ภาษาพูดสนทนาพูดจาทัก เป็นสื่อรักสื่อสัมพันธ์ความมั่นหมาย แม้นพูดดีมีคนรักมักสบาย แต่พูดร้ายส่อเสียดคนเกลียดกัน วัฒนธรรมล้ำค่าภาษาสวย ทุกคนช่วยออกเสียง “ร” ขอสร้างสรรค์ แม้นออกเสียง เป็น “ล” เขาล้อกัน คนจะหยันชาติเราไม่เข้าที สระ “เอือ เป็น “เอีย” ฟังเพลียนัก บอกที่รัก ช่วยซื้อ “เกีย”..ที่ร้านนี่ ขอ “ซมเซย” จะเชยแท้ แม้พาที วอนน้องพี่ต้องช่วยกันจรรโลงไทย ผมได้เลิกแต่งงานในวันนี้ เป็นเลิกดีเลิกงามยามสดใส ออกเสียงฤกษ์ เป็นเลิก ครั้งคราใด คงทำให้สื่อสารผิด..คิดเสียดาย ภาษาไทยงดงามด้วยความคิด แม้นอ่านผิดก็เขียนผิด..คงเสียหาย เขียนอ่านไทยให้ถูกด้วยช่วยผ่อนคลาย สื่อทั้งหลาย..ต้องช่วยกัน..นั้นอีกแรง.. โดย : ครูพิม ประพันธ์

รูปภาพที่เกี่ยวข้อง

Size : 9.77 KBs
Upload : 2012-11-24 10:20:13
ติชม

กำลังแสดงหน้า 1/0
<<
1
>>

ต้องการให้คะแนนบทความนี้่ ?

0
คะแนนโหวด
สร้างโดย :


kruuan
รายละเอียด Share
สถานะ : ผู้ใช้ลงทะเบียน
ภาษาไทย


โรงเรียนนวมินทราชินูทิศ สตรีวิทยา พุทธมณฑล
70 หมู่ 2 แขวงทวีวัฒนา เขตทวีวัฒนา กรุงเทพฯ 10170
โทรศัพท์ 0 2441 3593 E-Mail:satriwit3@gmail.com


Generated 0.029855 sec.